Answer:
May sapat ka bang pera? Nasa iyo na ba ang lahat ng pinapangarap mo? Masaya ka ba sa itinatakbo ng buhay mo? Kung 'Oo' ang sagot, huwag mong sayangin ang oras mo at isara ang pahinang ito.
Para sa mga sumagot ng 'Hindi', magpatuloy sa pagbabasa. Sasabihin ko sa inyo kung paano iiwan ang nakakainis niyong full time na trabaho at magsisimulang kumita ng 20,000 o 30,000 Pesos araw-araw sa loob lang ng 2 araw, mula sa ginhawa ng sarili niyong tahanan.
Nagtagumpay ako rito, at kung gusto niyo, magtatagumpay rin kayo! Hindi ako masasaktan kung ibabahagi ko ang sikretong ito sa inyo, habang matutulungan nito ang ilan sa inyong permanenteng baguhin ang buhay niyo at sa wakas ay maging malaya sa usaping pinansyal.
Una, ilang salita tungkol sa sarili ko. Ako si Lorna Reyes. Ako'y 26 na taon, naninirahan sa Valenzuela, at isa lang akong karaniwang babae mula sa isang pamilyang hindi matatawag na'mayaman'. Ipinanganak ako sa mga magulang na nasa kalagitnaan na ng kanilang buhay. Ang Nanay ko ay isang nars sa klinika, habang ang Tatay ko ay isang drayber ng dump truck.
Noong maliit ako, ang naaalala ko lang ay ginawa ng mga magulang ko ang lahat ng pagsisikap para mabili ang pinakamurang pagkain at damit. Kapag sinuwerte sila, makakapag-ipon sila nang kaunti para sa bakasyon. Maiikot namin ang Boracay isang beses kada 3 o 4 na taon.
Nang makatapos ako ng segundaryang paaralan, ni hindi ko na inisip na pumasok sa unibersidad, dahil kailangan kong mag-ipon ng pera para sa mga magulang ko (na retirado na) at sa sarili ko.
Kaya sa halip ay naghanap ako ng trabaho, nagtrabaho bilang sales assistant, na may buwanang sahod na humigit-kumulang 22,500 Pesos. 2014 iyon, at maganda-ganda nang panimulang sahod iyon para sa Philippines.
Kumita ako ng sapat para mabuhay, pero may pangarap ako noon, ang bumili ng bagong BMW 5. Alam kong napakamahal noon, at kinailangan kong mag-ipon nang ilang taon. Gayunpaman, ayos lang iyon sa akin. Dahil kung tutuusin, pangarap iyon, at hindi mo naman pwedeng tuparin ang pangarap mo sa isa o dalawang araw. Ito ang akala ko noong panahong iyon...
Napakalungkot ko noon dahil sa sitwasyong pampinansya ko, tapos, nagsimulang tumaas ang mga presyo dahil sa inflaction at mas naging mahirap ang mabuhay sa Philippines. Masama ang loob ng mga tao pero alam kong kailangan kong magpatuloy sa pagtatrabaho...
Gayunpaman, lumipas ang 3 pang buwan, at nabangkarote ang pinagtatrabahuan kong tindahan, kaya heto ako, walang trabaho o mapagkakakitaan, habang kailangang umasa sa mga benepisyo sa pagreretiro ng mga magulang ko.
Napakapanglaw ng panahong ito. Desperado akong naghahanap ng kahit anong posibleng trabaho sa Internet, pero pagkalipas ng halos dalawang buwan, wala pa ring resulta.
Lumipas ang dalawa pang linggo, halos mawalan na ako ng pag-asa, nang makita ko ang isang web page. May kwento tungkol sa isang lalaking kumita ng 450,000 pesos sa net, sa harap ng computer niya, nang hindi iniiwan ang bahay na tinitirhan niya!
Explanation:Hope its help
